Rekolekcje

W tym roku szkolnym rekolekcje były dość nietypowe, bo zamiast w kościele odbywały się w naszej klimatyzowanej auli. Jak zwykle rozpoczęliśmy je wspólną modlitwą, a potem ksiądz rekolekcjonista zaczął nas nawracać. Przeczytał nam fragment z Pisma Świętego, a potem kazał nam narysować do niego rysunek; mieliśmy przedstawić jedną rzecz, która nam zapadła w pamięci. My narysowaliśmy bardzo śliczne drzewo, najładniejsze na świecie i człowieczka, który sobie siedział na gałęzi. Jak się okazało musieliśmy o naszym rysunku opowiedzieć wszystkim czternastkowiczom, więc trzeba było znaleźć ofiarę do wysłania na scenę. Kiedy już wszyscy niedoszli artyści z naszej szkoły opowiedzieli o swoich dziełach, mogliśmy wrócić na miejsca. I dużo śpiewaliśmy, a czasem spaliśmy (każda chwila jest dobra, żeby spać). Przy wyjściu mieliśmy miłą i niemiła niespodziankę; miła była taka, że zostaliśmy zwolnieni z reszty lekcji. Ta gorsza była taka, że ksiądz nam dał jakieś śmieszne ulotki zapisane czcionką dobrą dla lalek Barbie (dużo strasznie tego czytania by było; gdyby ktoś to czytał, bo szczerze w to wątpię) i kazał przeczytać je na następny dzień. Jak łatwo się domyślić nikt tego nie zrobił (no, może Dawid Feliszek i Maciek Marzec) i drugiego dnia rekolekcji udawaliśmy, że wszystko wiemy. Ale to w sumie nic nowego; kazali nam interpretować fragmenty tekstu z naszych kochanych ulotek, których nikt nie posiadał, bo (surprise, surprise!) wszyscy je wyrzucili po wyjściu z auli dnia minionego. Teraz ci co nie mieli jako opiekuna siostry Wanat albo księdza Zięby rozpaczliwie starali się jakoś wymyślić słabe, ale jak zwykle na religii wystarczające interpretacje. Oczywiście mieliśmy je przedstawić na scenie. Ostatniego dnia nikt się nad nami już nie znęcał. Poszliśmy po prostu do kościoła, gdzie odbyła się Msza Święta i mieliśmy okazje do wielkopostnej spowiedzi. W sumie, te rekolekcje nie były takie złe; całkiem przyjemnie spędziliśmy razem czas w naszej klimatyzowanej auli i otworzyliśmy się na Słowo Boże (Prawda?).

#Warsztaty #2B